آیا سرما واقعا باعث سرماخوردگی می شود؟

سرماخوردگی یا آنفولانزا در فصول سرد سال شیوع بیشتری دارد و این یک تصور غلط رایج است که این بیماری ها ناشی از سرماخوردگی است.

به گزارش ریمینو به نقل از ایسنا، این بیماری ها در واقع ناشی از ویروس های سرماخوردگی و آنفولانزا هستند و اگر این ویروس ها وارد بدن شما نشده باشند، هیچ سرمایی نمی تواند باعث بیماری شود.

اما سردی هوا ممکن است ناشی از برخی عوامل باشد که باعث کاهش ایمنی بدن و افزایش احتمال ابتلا به این بیماری ها می شود.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ویروس ها در هوای سرد و خشک راحت تر پخش می شوند. بنابراین، دما و رطوبت می تواند خطر انتشار ویروس را تحت تاثیر قرار دهد.

اثر سرما

وقتی هوا سرد است، هوای بیرون و داخل خانه خشک‌تر می‌شود (به دلیل سیستم‌های گرمایشی)، و هوای خشک غشاهای مخاطی بینی را خشک می‌کند و عفونت‌ها را آسان‌تر می‌کند.

بینی به دلیل دمای پایین میزبان ایده آلی برای بسیاری از ویروس ها است. دمای طبیعی بدن 37 درجه سانتی گراد و دمای حفره بینی 33 درجه سانتی گراد است. تحقیقات نشان می دهد که ویروس های سرماخوردگی در دمای بدن به خوبی تکثیر نمی شوند، اما دمای پایین بینی می تواند بستر مناسبی برای رشد آنها باشد.

مطالعه دیگری نشان می دهد که کاهش دما به تنهایی باعث افزایش شیوع سرماخوردگی و آنفولانزا نمی شود، اما نوسانات دما و رطوبت خطر ابتلا را افزایش می دهد. محققان با بررسی موارد تایید شده ویروس سرماخوردگی و داده های آب و هوا در یک دوره زمانی دریافتند که کاهش دما یا رطوبت برای سه روز متوالی خطر ابتلا به ویروس سرماخوردگی را افزایش می دهد.

این مطالعه که بر روی 892 مرد در ارتش فنلاند انجام شد، همچنین نشان داد که تنفس هوای سرد می تواند عفونت را به ریه ها منتقل کند. این بر اساس تحقیقات قبلی است که نشان می دهد تنفس هوای سرد دمای ریه را کاهش می دهد. با این حال، محققان همچنین خاطرنشان کردند که خطر ابتلا به ویروس سرماخوردگی در دماهای زیر صفر و رطوبت بالا کاهش می یابد.

از سوی دیگر، هوای گرم به طور کامل ویروس ها را از بین نمی برد زیرا سرماخوردگی و آنفولانزا در مناطق گرمسیری که هوا سرد نیست شیوع پیدا می کند. در آب و هوای گرمسیری، سرماخوردگی و آنفولانزا در فصل بارندگی بیشتر رخ می دهد. این احتمالاً به این دلیل است که افراد در فصل بارانی نسبت به فصل خشک بیشتر در داخل خانه می مانند و در تماس نزدیک با دیگران هستند.

بیش از 200 نوع ویروس مختلف می توانند باعث سرماخوردگی در انسان شوند.

بیش از 150 گونه مختلف از راینوویروس ها در هر زمان در گردش هستند و مسئول بیش از نیمی از موارد سرماخوردگی در هر سال هستند. سویه های مختلف ویروس کرونا، انتروویروس، پاراآنفلوآنزا و ویروس سنسیشیال تنفسی می توانند باعث درجات مختلفی از احتقان بینی، تب، سرفه و بدن درد شوند که به علائم سرماخوردگی معروف است.

کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن

در طول ماه های زمستان، افراد به دلیل ضعف سیستم ایمنی، بیشتر مستعد ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا هستند. کاهش ساعات نور روز و کاهش زمان سپری کردن در خارج از منزل، میزان نور خورشید را که بدن برای تولید ویتامین D استفاده می کند، کاهش می دهد. علاوه بر این، عدم فعالیت بدنی در هوای سرد می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند.

ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم ایمنی دارد. کمبود ویتامین D با افزایش خطر عفونت های ویروسی، از جمله دستگاه تنفسی مرتبط است.

محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا مصرف مکمل های ویتامین D می تواند سیستم ایمنی بدن را در موارد کمبود ویتامین D بهبود بخشد یا خیر. بررسی 25 مطالعه نشان داد که مکمل ویتامین D بی خطر بوده و از عفونت های حاد تنفسی جلوگیری می کند. بر اساس این یافته‌ها، افراد مبتلا به کمبود شدید ویتامین D و افرادی که حتی یک دوز بالای ویتامین D مصرف نکردند، بیشترین بهره را از مکمل‌های ویتامین D بردند.

کاهش فعالیت بدنی

افراد عموماً در هوای سرد فعالیت کمتری دارند. اگرچه مشخص نیست که آیا و چگونه ورزش مقاومت بدن را در برابر بیماری های خاص افزایش می دهد یا خیر، و شواهد قطعی وجود ندارد، چندین نظریه در مورد تأثیر ورزش وجود دارد:

– بهبود گردش خون به گلبول های سفید اجازه می دهد تا عفونت را سریعتر تشخیص دهند و با آن مبارزه کنند.

– افزایش دمای بدن در حین ورزش و بلافاصله بعد از آن می تواند اثری تب مانند داشته باشد و از تکثیر باکتری ها جلوگیری کند.

– می تواند باعث خارج شدن ویروس ها از ریه ها و مجاری تنفسی شود و احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

-کاهش هورمون های استرس که ممکن است در برابر بیماری ها محافظت کنند.

تماس نزدیک در ماه های سرد سال

ویروس ها برای زنده ماندن و تکثیر به سلول های موجودات زنده دیگر نیاز دارند. زمانی که ترشحات تنفسی عفونی به غشاهای مخاطی یک فرد سالم می رسد، از یک میزبان به میزبان دیگر منتقل می شوند. روش های انتقال عبارتند از:

– تماس مستقیم شخص به فرد، مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن یا دست دادن

– استنشاق قطرات کوچک در هوا ناشی از عطسه یا سرفه

دست زدن به چیزی که ویروس روی آن وجود دارد (مانند دستگیره در، لیوان، ظروف غذاخوری یا اسباب بازی) و سپس دست زدن به دهان، بینی یا چشمان خود.

منطقی است که هر چه به مردم نزدیک‌تر باشید و فضای بیشتری را با دیگران به اشتراک بگذارید، احتمال انتقال بیشتر می‌شود. در زمستان و فصول سرد، بسیاری از افراد تمایل به انجام فعالیت های خارج از منزل در داخل خانه دارند و این تماس نزدیک احتمال انتقال ویروس ها را افزایش می دهد.

سرماخوردگی یا آنفولانزا در فصول سرد سال شیوع بیشتری دارد و این یک تصور غلط رایج است که این بیماری ها ناشی از سرماخوردگی است.